Honderdtachtig euro boete. Voor het weggooien van een klokhuis. Op straat weliswaar. Op het in een afvalbak gooien van
van huis meegebrachte etenswaren heeft ook eens een belachelijke geldboete gestaan. Ik weet niet wat er van die regel geworden is. Voor de zekerheid misschien de resten van dat thuis gewassen en schoongeboende appeltje dan maar in een jaszak stoppen en niet vergeten. Bij warm, jasloos weer kunt u het klokhuis wellicht in de vrije hand houden, op uw rieten zonnehoed spelden, in uw okselharen vlechten of met een touwtje aan uw heuptasje binden tot u veilig en bekeuringloos huiswaarts bent geraakt.
Ik weet niet hoe het met u is, maar ik word hier opstandig van. Ik pleeg mijn klokhuizen vanaf mijn balkon op een schuurtje te gooien, waar ik ze kan delen met dankbare merels. Buitenshuis belanden ze in heggen, bermen en grasranden. De natuur geeft en de natuur neemt (terug). Zwerfvuil, kom op, zeg. Laten we al die bureaucratische regeltjes eerst maar eens op een hoop vegen.
Een fijn blogje dat mij weer eens deed glimlachen zoals ik vroeger al om jouw verhaaltjes moest glimlachen. Het is inderdaad raar dat je voor het weggooien van een klokhuis(organisch) zo'n boete krijgt. Binnen een paar weken is er niets meer over van ding.Als het nu ging om een blikje of om plastic, dan kon ik het wel begrijpen.
BeantwoordenVerwijderen