Het is ook fijn om gewoon alleen maar op die fitnessbal te ZITTEN (Ik heb 'm trouwens niet in de foto gemonteerd. Hij zat echt op de wiebelende bal en bleef nog zitten ook, rustig als altijd).
Ik ga een hamburger-thuisbezorgservice beginnen. En ik noem het #debezorgdeburger
— Wil Eikelboom (@wileikelboom) October 24, 2015
In Step to the beat verken je marcherend een nog kaal eiland. Als je in het ritme van de muziek loopt, verzamel je punten en daarmee koop je gebouwen, bomen, nieuwe muzieknummers, regenboog-onderdelen en andere items die te vinden zijn in capsules op het scherm. Hoe vaker je loopt, hoe meer het eiland tot leven komt. De game is op allerlei gebieden aan te passen, zodat het wandelen voor iedereen een uitdaging blijft. Nou ja, wandelen... Sommige nummers zijn van zo'n vlot tempo voorzien, dat het joggen voor menig zweetstraaltje zorgt. De game is te spelen met de afstandsbediening en Nunchuck, waarbij de Nunchuck in een broekzak de bewegingen van je been registreert; maar ook met het Wii-balance board of de Dance Dance Revolution-dansmat. De minitrampoline komt trouwens ook geweldig van pas.
Er zijn maar twee problemen: het spel is zó verslavend dat je niet kunt stoppen. Nog duizend stappen en je kunt eindelijk die brug bouwen die je naar dat nog onontdekte gebied brengt. Nog vijfhonderd stappen en je kunt het strand op bij zonsondergang. Dat half uurtje blijkt ongemerkt uitgelopen naar twee uur. Het tweede probleem: de game is pas in 2010 verschenen, maar blijkt bijna nergens meer te koop. Zelfs Bol.com heeft 'm niet meer. Zo te zien ligt er alleen nog een klein voorraadje bij Nedgame.nl, waar ik mijn exemplaar ook vandaan heb. Ik kom tot dezelfde conclusie als vele anderen: van alle goede fitnessgames voor de Wii is Step to the beat één van de leukste. Ondanks de cartoonstijl.
Leuk! Foto's die helemaal bestaan uit zelf opgegeven woorden. Daar ga ik eens creatief mee knutselen. Leve de app WordFoto.
(Met dank aan iphoneclub.nl)
De aardappelplant doet het goed! Zal hij ooit een bord gebakken aardappelschijfjes op gaan leveren? En misschien nog een gepofte toegift uit de oven? Het is mij om het even. Alleen als plant vind ik 'm eigenlijk ook al mooi. Ja, ik geniet wat af op die balkons van mij. Als ik er niet wegwaai tenminste.
Huh? Ik zou dit zelf precies andersom doen.
Zangeres Anouk heeft 5000 exemplaren van het nog uit te komen nummer Little Did I Know in verschillende steden van Nederland neergelegd. Anouk's nieuwe cd To Get Her Together is bijna uit en wie geluk heeft, vindt ook nog eens twee concertkaartjes voor de cd-presentatie. Items waar dan ook neerleggen kan gewoon vanuit de luie stoel, maar om de digitale spulletjes op te pakken, moet u de straat op. Via een kaart kunt u zien hoe ver u nog van een object verwijderd bent. Eenmaal opgeraapt, verdwijnt het item van de kaart. Tenzij u het weer ergens dropt voor iemand anders. Misschien doe ik dat wel als ik het nummer van Anouk vaak genoeg beluisterd heb. Yep, met een klein wandelingetje heb ik namelijk één van de vijfduizend exemplaren gevonden.
'De Kubus is een spel van de verbeelding - en meer dan dat. In de zomer van 1991 was De Kubus opeens een ware rage in de koffiehuizen van Oost-Europa. Waar hij vandaan kwam? Joost mag het weten.
Volgens sommigen is De Kubus een oud soefi-raadsel, dat soms eeuwenlang onderduikt en dan opeens weer de kop opsteekt op die plek waar behoefte is aan zelfkennis. Nu is het bij ons.'
Uit: De Kubus - Bewaar het geheim, Annie Gottlieb en Slobodan D. Pesic.
Nieuwsgierig geworden naar De Kubus, maar geen iPhone/iPod/iPad om de app CubeGame op te installeren?
Stuur een e-mail naar karinweblog at gmail.com met de tekst 'Kubus' in het onderwerpveld.
Wat kunt u verwachten? Een landschap. Vijf items om in dat landschap te plaatsen. Vragen. En het uiteindelijke 'Geheim', dat uitgebreid in het Engels naar u toe komt. Ik maak geen gebruik van het boek De Kubus, maar van de Engelstalige app CubeGame. Vertalen doe ik alleen bij hoge uitzondering. 'Het spel' zelf kunt u wel in het Nederlands lezen en gebruiken (u ontvangt maximaal twee e-mails). Bent u klaar voor een stukje zelfkennis?
Dat zegt toch iets. Maar wàt.
Hoe 't met de plantjes gaat? Goed! Van links naar rechts: radijs, pompoen, gele courgette en rode snijbiet. Vooral de pompoenplant wordt fors. Grappig hoe er zo'n grootbladig en harig wonder uit een bewaard pitje komt. En grappig hoe de pompoenplant bijna niet van de courgette te onderscheiden is. De eerste sla is trouwens al gegeten. Bijna het buikje rond: drie hele blaadjes.
Jaren geleden vond ik internet al één grote schatkist, waarin altijd wat te vinden is. Software, apps, sociale media. Tutorials, fora, video's en muziek. Boeken, webwinkels, nieuwssites en blogs.
Vandaag stuitte ik via de site van Flow op een weblog waar ik langer dan gemiddeld bleef hangen. Wat een inspirerend blog, vol mooie, zelfgemaakte items en dito foto's. Ik móet er gewoon even naar linken. Die Marjolein! Ik wou dat ìk zo handig was!
Maar voor wie een iPhone, iPad of andere e-reader heeft of lezen vanaf een computerscherm niet schuwt: Bruna.nl geeft vandaag een literaire thriller weg. Het e-boek is alleen vandaag gratis te downloaden.