Muziek op zondag

Het is een kunst om op Twitter en Facebook inkomende berichten te filteren. Ik hoef niet alles te lezen, zien of horen. Maar soms loont het om wèl te klikken, kijken of luisteren. Van bepaalde mensen weet je dat ze meestal interessante info posten. Gelukkig kwam ik op die manier de video van Agnes Obel tegen. Na luttele seconden luisteren zocht ik de cd op Spotify op. Mooi, zeg. Wat komt er toch veel fraais uit Denemarken.

(Met dank aan Monique V. op Facebook)

Het balkonleven

Jeukende vingers. Koude ook.

Tafel 246

Het was lang geleden dat we hier waren. We streken neer aan tafeltje 246, Erik in de schaduw, ik in de tijdelijke zon. Koffie, daar hadden we zin in. Het was rustig op het terras. Om de hoek zaten een paar mensen en bij de open deur zat een man koffie te drinken, shag te roken en om zich heen te kijken. Er kwam niemand om onze bestelling op te nemen en uiteindelijk liep Erik naar binnen om zelf koffie te halen. De man bij de deur was ook net naar binnen gegaan. Daar bleek hij de al-dan-niet-eigenaar te zijn.
"Ik kom zo bij u," zei hij tegen Erik.
We zaten weer tegenover elkaar. Te kletsen, te wachten, te smachten. De al-dan-niet-eigenaar kwam op zijn gemak naar buiten met een brandende vuilniszak in een afvalbak, zette die midden op het terras en bluste het vuur met koffie en bier. Ik spoedde me uit de rook. De bak werd weggehaald door een jongen in een net werktenue en de al-dan-niet-eigenaar verdween naar binnen.
"Was 't eigenlijk druk binnen?" vroeg ik aan Erik.
"Niemand," zei hij.

Vanaf het hoekterras kwam een man in een rolstoel gereden. Hij rolde richting open deur, klaagde dat het veel te lang duurde en dat hij onderhand weleens een glas wijn wilde. De al-dan-niet-eigenaar stond hem te woord, haalde op zijn gemak een wijntje, liep langs ons het hoekje om, ging bij de besteller zitten en stak een nieuw rokertje op. Erik wilde binnen nog één poging tot bestellen doen, maar ik wilde weg van tafel 246. Naar een ander terras. Naar koffie. Met warm appelgebak. Binnenkort nog maar eens poolshoogte nemen. Zien of het de crisis is, die op die leuke plek heeft toegeslagen. Of er misschien geen drank meer in huis is. Of dat de laatste restjes als bluswater zijn gebruikt. Daar in Etten-Leur.

Buiten koud, binnen knus

Zaterdag is mijn favoriete dag. Nuttige zaken als een cursus, de was en opruimen worden afgewisseld met koffie drinken, een beetje internetten, tijdschriften lezen, Erik pesten en sinds kort natuurlijk weer balkontuinieren. Nou ja, zo natuurlijk is dat niet. Het weer werkt niet echt mee.
Met een paar Facebookvriendinnen hebben we een afgeschermd groepje opgericht waarin we over onze tuinen en balkons babbelen, foto's delen en zaad uitwisselen. Zo heb ik dankzij hen magic beans, flespompoen en reukerwten gezaaid. Maar het is nat en koud op mijn (twee!) balkons, dus vandaag houd ik het bij koffie binnen. En vermaak ik me met een toevallig gevonden BBC-video over tuinieren. Kijk eens hoe knus!

Benieuwd

Hoe zou de eigenaar of bestuurder er zelf eigenlijk uitzien?

Geweldig!

Een schaduw-theatergroep bij Britain's Got Talent. Pak alsjeblieft een kop koffie of thee en ga er even voor zitten. U mist iets moois als u die play-knop niet indrukt. Geloof me.

't Gevoel dat die boom naar me kijkt