Ik probeer gevarieerd te eten, maar als ik eerlijk ben zijn mijn ontbijt- en lunchmomenten meestal saai, voorspelbaar en fantasieloos. Brood (meestal spelt), boter en beleg en soms een salade. Tot nu. Af en toe probeer ik een recept met havermout uit. Arts en auteur Kris Verburgh zweert bij havermout - zijn boek De voedselzandloper staat op mijn verlanglijst. Maar eigenlijk wil ik ook met fruit aan de gang. En had ik niet geweldig goede herinneringen aan een verblijf in Engeland, waar het stevige, beetje vette ontbijt energie voor een hele dag gaf?
Geïnspireerd door het weblog en de e-books van eetgoedvoeljegoed.com stond er vanmorgen een warme pap op het menu. Een pap van walnoten, zaden, kokos, kaneel en bosbessen. Het is inderdaad weer eens wat anders. Goed kauwen is een must. Misschien ga ik er ook nog wel beter van fluiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten