Terwijl ik dit zit te tikken, staat de deur van mijn achterbalkon open. Ik hoor de vogels fanatiek fluiten, de zon is net naar díe kant gedraaid en als ik buiten ga staan, kijk ik uit op de tuin van Erik. Zijn grote boom krijgt weer groene blaadjes en ook rechts staat een mooie, volle boom. Samen halen ze de saaie flatgebouwen uit het zicht. Wat? Als ik mijn ogen een beetje dichtknijp, waan ik me bijna in het bos. Wat een fijne locatie. En wat een heerlijk gevoel. 't Is gewoon een glinstertje geluk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten