Het is niet alles roze wat er blinkt - deel 2

Er is iets aan de hand. Laten we eerst even teruggaan in de tijd. Vorig jaar schreef ik over Pink Ribbon. Dit was naar aanleiding van een uitzending van Nieuwsuur. Het tv-programma liet zien dat er nauwelijks iets van het door Pink Ribbon binnengeharkte geld naar onderzoek ging. Pink Ribbon bestreed dit, spande een rechtszaak aan (naar horen zeggen van ingezameld geld), maar verloor. Schrijfster Karin Spaink, zelf ex-borstkankerpatiënte, spitte de jaarverslagen van de stichting door en toonde aan dat Nieuwsuur gelijk had. Pink Ribbon zegt alles weerlegd te hebben, maar als je de feiten en berichten chronologisch bekijkt, blijkt dat een roze correctiestift *achteraf*, na alle commotie, de jaarverslagen heeft aangepast.

Afgelopen week post Viva-blogster Leonie een persoonlijk stukje over haar moeder, diens borstkanker en hun gezamenlijke aversie tegen het roze geweld. Titel: De roze kankermaffia. Viva verwijdert het stuk. Waarom? Viva is onderdeel van tijdschriftengigant Sanoma, uitgever van het blad Aandacht, waarvan de opbrengst naar Pink Ribbon gaat. Later wordt de blogtekst opnieuw geplaatst. Aangepast. De titel is veranderd, alle links naar Pink Ribbon zijn eruit en er komt een foto van een andere instelling die niets met de oorspronkelijke tekst van doen had, zodat het lijkt of schrijfster Leonie zich dáár tegen keert. Wat er zich achter de schermen bij Viva precies heeft afgespeeld, blijft onduidelijk. Afgezien van de persoonlijke aanvallen op Leonie (wat mij betreft onterecht), zijn de vele reacties ook interessant. Zie vanaf de tweede link:

• Het is niet alles roze wat er blinkt (deel 1)
• Censuur door Viva (Karin Spaink op spaink.net)
• De aangepaste blogtekst (viva.nl)
• Waanzin! (Reactie op blog.pinkribbon.nl)
• Hou 's op met dat roze! (Karin Spaink op spaink.net)