Fles oprapen

Als dìt geen leuke flashmob is! (Een flashmob is een afgesproken actie, door een grote groep mensen uitgevoerd op een vooraf bepaalde locatie. Achteloze voorbijgangers krijgen pas iets in de gaten als de actie van start gaat).

In dit filmpje een onverwacht en uitbundig applaus voor de vrouw die als enige een op de grond liggende plastic fles opraapt en in de daarvoor bestemde bak gooit. Kippenvel. :)

(Met dank aan Sylvia)

Het lied van de grotten

De boekenbonnen liggen klaar, maar ik ga ze pas inleveren als ik mijn huidige boek uit heb. De wetenschap dat de nieuwe gewenste dikke pil sinds gisteren eindelijk in de winkel ligt, is genoeg. Waar ik het over heb? Over het zesde en laatste deel van de serie De Aardkinderen natuurlijk: Het lied van de grotten van Jean M. Auel!

Toen ik het eerste deel ooit in de bieb leende, verzekerde de baliemedewerkster me dat het een boek was om in één ruk uit te lezen. Ik kwam er echter niet doorheen. Ik moest enorm wennen aan die prehistorische wereld en mijn concentratievermogen was toen al niet je-van-het. Later probeerde ik het nog een keer en uiteindelijk werd ik gepakt door het verhaal. Deel twee blijft mijn favoriet. Deel vijf las lekker weg. En deel vier, Het Dal der Beloften, was zó dik, dat ik het jaren geleden letterlijk stukgelezen heb.

En nee: ik heb mijn haar nooit echt zo gedragen.

Met open ogen (11) - De bezuinigingen

• EenVandaag: Speciale scholen epilepsie moeten sluiten

De zorgkinderen, de actieve mensen in de Sociale Werkplaats, de arbeidsgehandicapten en chronisch zieken, de Wajongers. We gaan de voorzieningen gewoon allemaal afschaffen en de betrokkenen in het gareel laten lopen. De zorgkinderen kunnen naar gewone scholen, de zieken worden beter verklaard en zo kan iedereen gewoon in een reguliere baan integreren. Verantwoordelijkheidsgevoel. Dàt is wat er ontbreekt. Goed gezien door de bril van mijnheer Rutte.

Natuurlijk. De beste stuurlui staan aan wal. En bezuinigingen zijn onvermijdelijk. Wat kosten die F16's boven Libië eigenlijk? Uiteraard moeten mensen beschermd worden, maar laten we nu even heel eerlijk zijn. Als het om de democratie te doen is, waarom wordt er dan niet elders ingegrepen waar dictators hun eigen volk afslachten? Komt Libië soms beter uit?

En die te bouwen kerncentrales? Daar is wel geld voor? Daar wil ik het op een later moment ook nog even over hebben. En over dat kernafval en zo. Dit kabinet zet grote groepen mensen bij het grofvuil, dus een beetje ervaring is er wel. Maar enige blijk van zicht op de gevolgen is er niet.

De PVV

Geweldig. De video's spreken voor zich. Ik weet niet hoe lang ze beschikbaar blijven, dus snel kijken.

(Met dank aan enkele mensen op Facebook)

Mijnheer Strubbe en de iPad 2

Vorig jaar liet de Consumentenbond ons kennismaken met de hoogbejaarde, dove mijnheer Strubbe, nog steeds fervent gebruiker van een MS-DOS computer. Zijn familie hielp hem aan een gloednieuwe iPad. Fantastisch. Ik zie het mijn vader nog niet doen.

Intussen komt de iPad 2 eraan. Die staat met stip genoteerd op mijn verlanglijst. Maar wat vindt mijnheer Strubbe er eigenlijk van?

Even de app Halftone testen

Met open ogen (10) - De bijensterfte

Wat ik sta te doen? Ik maak een diepe buiging voor de makers van Zembla. En die opkomende reflux met maagzuur is te danken aan het optreden van onze overheid en niet aan het tv-programma.

Zembla stelt deze keer de massale bijensterfte aan de kaak. Velen maken zich zorgen, omdat onze voedselproductie zonder de bezige bij in gevaar is. Wereldwijd hebben wetenschappers middels onderzoek en publicaties verbanden aangetoond tussen de bijensterfte en het gebruik van bepaalde pesticiden.

In Nederland gaat de overheid echter eigenwijs af op de conclusies van een Research Centre dat stellig van mening is dat het absurd hoge gebruik van de bestrijdingsmiddelen geen rol speelt, maar hier geen enkel onderzoek naar doet. De woordvoerder houdt het op parasieten en slecht werk van de imkers, waarvan sommige hun werk al vijfenvijftig jaar doen en nu pas tegen de grote problemen aanlopen.

Ik zie hier een telkens terugkerend patroon. Ontkenning, desinteresse en kom... wat was die andere factor ook alweer? Oh, ja! Financiële. Belangen. Zembla ontdekt namelijk dat het Research Centre in Wageningen samenwerkt met Bayer: de producent van het landbouwgif. Het wordt nog leuker. De overheid heeft zich bij de besluitvorming laten leiden door een artikel van een stagiaire van het centrum, dat alleen gebaseerd is op informatie van de eigen werkgever en niet op wetenschappelijke onderzoeken van buitenaf. En zo kon het gebeuren dat het betreffende bestrijdingsmiddel (Imidacloprid) ook voor nieuwe toepassingen werd goedgekeurd.

Eerder schreef ik hier dat staatssecretaris Bleker van Landbouw en Natuur zich wat mij betreft mag gaan schamen. Ik moet dat even nuanceren. Natuurlijk snap ik dat de overheid ergens de informatie vandaan haalt. Maar als er signalen zijn dat die informatie ontoereikend is, niet klopt, of gekleurd blijkt te zijn, dan is het tijd voor onderzoek en actie! En dan schuiven we die slappe, passieve houding aan de kant. Nou ja, hij zal toch wel een duidelijk verhaal hebben tijdens Kamervragen? Die zullen er toch hopelijk wel komen? Oh. En nog een tip voor die mevrouw van Bayer: smeer alstublieft iets op die gebarsten lippen. Een beetje honing of zo.

• Uitzending Zembla
• Website Zembla  (waar ook alle artikelen, onderzoeksresultaten en verwijzingen te vinden zijn)

Rattenplaag

Oh my God. Lees en huiver:
Australisch dorpje overspoeld met ratten en slangen

Nu voel ik me lichtelijk belachelijk als ik denk aan dat muisje dat ik gisteravond op straat zag lopen, richting buitenstaande vuilniszakken. Ik kwam net van Erik vandaan en liep snel terug. Ik overwoog mijn opties, want als ik de voordeur van mijn flatgebouw wilde openen, moest ik naast het vuilnis gaan staan.
"Jij zou nog over muren klimmen," lachte Erik, die zoals u weet vlakbij mij woont. Hij maakte muizengeluidjes. Inderdaad. Ik nam een deur eerder, zodat ik achterom kon. Langs de schuurtjes en via een andere ingang naar binnen. En nu hoop ik vanaf twee-hoog vurig dat de muizen, waarvan ik er op de begane grond en in de tuinen steeds meer zie, niet tegen de muren omhoog gaan klimmen.

Liefdesbloem

Hij stond al lang op mijn verlanglijst: de Camelia. Toen ik de plant eindelijk tegenkwam, in een krantje van de Gamma, kochten we er één voor in de tuin van Erik en één voor op mijn balkon. Mijn exemplaar staat al liefdevol in bloei. Ik zie ook óveral hartjes in!

Wie zaait, zal oogsten

Terwijl ik een griepje heb uitgezeten, nou ja, het was eerder liggen dan zitten, heb ik nauwelijks naar mijn laptop omgekeken. De tv was ineens mijn vriend en dvd's van de mooie en grappige tv-serie Monarch of the Glen bleken een heerlijk rustgevende werking te hebben, griepverdrijvend alsof de beelden uit een kom kippensoep opgelepeld werden.

Intussen ben ik weer in het land der levenden en de actie van vandaag bestond uit het doorknippen van wc-rolletjes en het daarin zaaien van goudsbloemen en wonderbomen, die nu in een mini-kasje op mijn zonnige keukentafel staan. Ik heb er zin in, in de lente en de zomer. Enthousiast bestelde ik biologische zaadjes van diverse soorten sla, mooie snijbiet en gele courgette. En omdat dat allemaal weer wel even genoeg actie is voor vandaag, droom ik nog even weg achter de computer bij inspirerende video's als deze: over een gezin dat aan Urban Homesteading doet. Ze leven voornamelijk van de groenten en het fruit dat ze zelf verbouwen, tanken hun auto vol met zelfgemaakte diesel en houden in hun stadstuin diverse dieren.

Heerlijk. Net zo helend om naar te kijken als naar Monarch of the Glen. Waarover later meer.