Ik ga een hamburger-thuisbezorgservice beginnen. En ik noem het #debezorgdeburger
— Wil Eikelboom (@wileikelboom) October 24, 2015
Wat een heerlijk weer voor een frisse boswandeling op de zonnige zaterdagmiddag. We zagen veel van deze paddenstoelen. Sommige waren opengebarsten en lieten de inhoud zien: een zwarte, stoffige substantie die er onder druk als rookpluimpjes uitkwam. Giftig waarschijnlijk. En magisch. Net als deze bleke paddenstoelen, die uiteraard het eerst door Erik werden opgemerkt:
Vergeten pockets, zoals: Lekker eenvoudig koken; Grootmoeders grote keukenboek (dat gewoon een klein boekje is); Tijd voor Thee; Tik 'n eitje; Eten op je eigen (van Midas Dekkers). Verder een oud kookboek van Margriet.
En: Ik kan koken, een geel boek uit 1959 met gladde pagina's en geweldige afbeeldingen. De foto hieronder toont volgens dit boek een moderne keuken. In deze 'geheel herziene uitgave' ga ik straks eens uitgebreid verder bladeren. Met een heerlijk warme kop soep erbij.
Zo op het eerste gezicht zie ik Gebraden zwezerik, Gestoofde kalfsnieren en Leverballetjes. Hé! Zal ik Erik eens verrassen?
Kijk eens hoe leuk. Deze man creëert schepsels die op het strand tot leven komen. Geweldig!
(Met dank aan Sylvia)
'Leun achterover en leg de toppen van je wijsvingers tegen elkaar. Houd de blauwe lucht op de achtergrond. Haal je vingers nu een paar centimeter van elkaar en kijk naar het stukje ertussen. Wat zie je?'
... 'Ga een beetje wazig kijken, breng je vingers dichter naar elkaar en daarna verder van elkaar af.'
Jaren na het lezen van dit boek, is het me - met gewoon de keukentafel als achtergrond - eindelijk gelukt om de energie te zien. Wow! Wat ik ermee ga doen? Niks. Een beetje mee spelen. Van genieten. Het leven respecteren. En de natuur nog een beetje meer waarderen.
Nou ja, noem dat maar niks.
Gisteren stuitte ik 'toevallig' op een serie filmpjes over energie en keek ik mee in een klasje. Zonder verwachtingen deed ik één van de oefeningen mee. En waar ik nooit verder kwam dan een energiebal tussen de handen te voelen, gebeurde het nu wèl. Geheel onverwacht zag ik de energie tussen en rondom mijn vingers! Het voelde net als die keer dat ik ooit, na lang oefenen, voor het eerst 3D kon zien in zo'n boek met afbeeldingen. Het was er! Ik zag het!
Mijn behandelaar is behalve ontzettend aardig ook enorm nuchter. Voor hem is het allemaal heel normaal. Hij loopt niet te koop met wat hij kan, belooft geen gouden bergen en zet zich op zo'n positieve manier voor mens en dier in, dat de mond-tot-mondreclame zijn werk doet. Al zou ik niet verder komen dan waar ik nu ben, dan ben ik hem al enorm dankbaar. Want door die betere momenten is het vertrouwen in mijn lichaam terug. En de interesse in energie! Alsof ik nog niet genoeg hobby's had.
Zo'n behandeling kan er als volgt uitzien. Alleen zwaait mijn energieman wat minder met zijn armen. En praat ik er wat minder irritant doorheen. Mag ik hopen.
Hieronder het klasje. Deze meneer dank ik voor de oefening die mij het licht deed zien (aan het eind, op 7:50").
De andere delen van deze lezing: deel 1, deel 2, deel 3, deel 4, deel 5, deel 7a, deel 7b, deel 8 en deel 9.
(Met dank aan I.N. en J.B.)
En dan die hoofdstukken over energie. Ik benijdde destijds de hoofdpersoon, die energie rondom planten, bomen en mensen leerde zien. Enthousiast ging ik met het bijbehorende werkboek aan de slag. Eindeloos bekeek ik bloemen, bestudeerde ik bomen en tuurde ik naar vingers, maar al wat ik zag: geen sliertje energie.
(Wordt vervolgd)
Erik belt me vanuit de auto. Er is een weg afgesloten en aangezien hij geen smartphone heeft, moet ik de benodigde info even opzoeken. Op teletekst, zegt hij. Teletekst? Dat gebruik ik nooit.
Ik ben net wakker en zet de computer aan. Tegelijkertijd zoek ik de verkeersmeldingen op mijn iPhone. Mijn ogen willen er nog niet aan. Ik zie wel iets over de afsluiting, maar niks over omleidingen. Dus pak ik de afstandsbediening van de tv en zoek naar het knopje van teletekst. Wrijf in mijn ogen. Met en zonder leesbril kan ik het echt niet vinden. Als een oudere digibeet druk ik gewoon her en der op toetsen, maar al wat er gebeurt, geen teletekst.
Intussen is mijn pc opgestart en kan ik Erik terugbellen. Die staat al met koffie en de juiste info bij een benzinepomp. Geërgerd verdiep ik me nog eens in het teletekstgedoe. En dan zie ik pas dat ik de ándere afstandsbediening had moeten hebben.
Help. Het is begonnen.
Toen mijn gloedjenieuwe iPad tijdens een vorige mislukte update min of meer overleed, wist zelfs de technische dienst geen raad en gaf een andere mee. Sindsdien zat ik met een update-angst. Maar vandaag moest en zou ik die angst overwinnen. Gewapend met een notitieblok las ik fora, bereidde ik voor, trotseerde ik error hier en error daar en werd ik één van de gelukkigen met een werkend iOS 5. Halleluja.
Appeltje eitje.
Ik heb een ander probleem. Ik speel Wordfeud al geruime tijd, maar ik kan niet winnen. Nu schijnen er cheats te bestaan, waardoor men zich zelf het hoofd niet meer hoeft te breken over die rotletters. Maar dat doen we natuurlijk niet. Wat wèl mag, is luisteren naar gevorderde spelers. En tot mijn vreugde stuitte ik gisteren op deze site: 15 Tips om te winnen met Wordfeud. Er is hoop! Dus komt u maar: mijn speelnaam is Nirakk. Met dubbel-k. Al dan niet goedgekeurd.
Mooi eerbetoon, gemaakt door One More Thing. Of, zoals anderen gezegd hebben:
iSad.
See you in the Cloud.
Over gezondheid en voeding gesproken: het is wat, met die verdraaide conclusies van de Wageningen Universiteit (WUR) waarbij de gunstige effecten van melk op zijn minst overdreven werden. Het onderzoek werd trouwens deels gefinancierd door de Nederlandse Zuivelorganisatie. Volgens een woordvoerder van de universiteit, die de nauwe banden met de industrie erkent, is dat echter niet van invloed geweest op de resultaten. Oh, gelukkig. Een pak van ons hart.
Over eten en drinken gesproken: ik ben best in mijn nopjes met de nieuwe tv-zender 24Kitchen die door Ziggo in het basispakket is gestopt. Rustgevende kook-tv waar je hongerig van wordt. Rudolph van Veen doet het erg goed, vind ik. Alle recepten zijn op de site terug te vinden en zo heb ik niet mee hoeven schrijven bij de uitzending en bereiding van dit gerecht: Falafel met salade en hoemoes. Hier komen die balletjes echter nog niet op tafel. Eerst moeten de groenten uit de tas van Odin namelijk op. Bloemkool en andijvie. Blèh. Nog maar een keer naar die film kijken dan. Want Food Matters.