Jaren geleden, toen ik het boek
De Celestijnse Belofte las, vond ik de verhalen over synchroniciteit en energie al enorm interessant. Volgens deze fictieve roman ging het er bij synchroniciteit om dat als je erop gaat letten en je ervoor openstelt, je de juiste personen en dingen op het juiste moment op je pad vindt. En dat veel van die ontmoetingen dus niet toevallig zijn. Zweverig? Zeker. Maar zo bekeken wordt je leven een stuk leuker en spannender.
En dan die hoofdstukken over energie. Ik benijdde destijds de hoofdpersoon, die energie rondom planten, bomen en mensen leerde zien. Enthousiast ging ik met het bijbehorende werkboek aan de slag. Eindeloos bekeek ik bloemen, bestudeerde ik bomen en tuurde ik naar vingers, maar al wat ik zag: geen sliertje energie.
(Wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten