Joep (1)

Erik vertelt glimlachend over een drogisterij waar hij vrijdag toevallig binnenstapte en 'toch zo leuk geholpen werd'. Omdat ik weet in welke buurt hij rondstruinde, weet ik ook meteen over wie hij het heeft. Joep. Ik kom er zelf bijna nooit, maar één bezoekje aan de drogisterij is voldoende. Een winkelier als Joep vergeet je nooit meer.
'Precies!' zegt Erik. Mijn lief vertelt hoe Joep de gewenste spullen op de toonbank legde en vroeg: 'Zal ik uw leeftijd raden?' Ik moet lachen. Mensen zitten er nogal eens naast bij Erik.
'Eens kijken...,' had de vrolijke verkoper vervolgens gezegd, 'u bent van 1967.' Erik kijkt me lachend aan.
'Echt, dat wist hij zo te vertellen! En weet je wat hij toen deed?'
'Nou?' zeg ik.
'Hij graaide in een pot met oud geld en overhandigde me een muntje van 1967. Dat mocht ik hebben.'
'Haha, attent,' zeg ik.
'En toen vroeg hij of ik ook Het Recept wilde.'
'Het recept?'
'Ja. Het Recept.' Erik overhandigt me een vel papier. Ik lees het en besluit de Etos en het Kruidvat voortaan achter me te laten. De volgende keer dat ik tampons nodig heb, ga ik naar Joep.